Падарожжа ў Віцебск: камфорт і зручнасць для турыстаў

Калі тэатр пачынаецца з вешалкі, то незнаёмы горад-з вакзала. Прыехаўшы ў Віцебск цягніком з Магілёва, нясмела выходжу на платформу. Хваляванне хутка праходзіць: Беларуская Паўночная жамчужына прыязна расхінае мне свае гасцінныя абдымкі.

Вакзальны камфорт

Найпрыгажэйшы будынак вакзала-узор савецкай архітэктуры 1950 – х гадоў-сам па сабе ўжо музей. У ім усе дэталі дзівяць уяўленне, і можна доўга любавацца багатымі інтэр'ерамі і велічным фасадам. Для тых, хто прыязджае тут усё прадумана да дробязяў. Ёсць пункт абмену валют, банкаматы, закусачныя, рэстаран, аптэка, кветкавая і сувенірная крамы. Радуюць выдатныя залы чакання-бясплатны і платны падвышанай камфортнасці. Працуюць шкляныя панарамныя ліфты.

Усюды прысутнічаюць таблічкі і паказальнікі, якія дапамагаюць хутка зарыентавацца ў прасторы і знайсці патрэбны аб'ект. У непасрэднай блізкасці да вакзала размешчаны аддзяленне Белпошты, пара цырульняў, абутковая майстэрня, прадуктовыя крамы і цэлы россып невялікіх закусачных. Стомлены і прагаладаўся турыст можа пры неабходнасці атрымаць усе паслугі і перакусіць, седзячы на лаўцы ля ўтульна цурчыць фантанчыка на Прывакзальнай плошчы. Або перадыхнуць у цяністым скверыку непадалёк і палюбавацца квітнеючымі кветнікамі. У думках адзначаю, што ўсё спланавана вельмі зручна і ўтульна.

Па маршруце з інтэрнэтам

Пра Віцебск складваецца прыемнае першае ўражанне. Падбадзёрыўшыся і злёгку агледзеўшыся, спяшаюся наведаць знакавыя месцы, непарыўна звязаныя з багатай гісторыяй больш чым тысячагадовага горада. Паколькі ў мяне ў запасе ўсяго адзін дзень, буду рухацца максімальна актыўна. Паказальнікаў і табло з інфармацыяй аб турыстычных аб'ектах не знаходжу, але інтэрнэт мне ў дапамогу! Хутка гуглю ўсё, што трэба. Пры жаданні неабходную інфармацыю можна даведацца ў мясцовых жыхароў - яны вельмі ветлыя і ахвотна падказваюць, што лепш паглядзець у першую чаргу.

Усё ў крокавай даступнасці

Віцебск вельмі ўдала спланаваны з пункту гледжання турыста. Прама ад вакзала ў цэнтр вядзе адзін з галоўных гарадскіх стрыжняў – вуліца Кірава з прыгожым бульварам і мноствам магазінаў з абодвух бакоў, дзе можна набыць як беларускія брэнды, так і фірмовую Віцебскую прадукцыю. Далей Кірава плаўна пераходзіць у Кіраўскі мост, які пралягае праз Заходнюю Дзвіну, а затым у Замкавую, перпендыкулярную Леніна. Зусім побач знаходзіцца і найстаражытная вуліца Віцебска-Суворава-знакамітая Пешаходка. У цэнтры горада сканцэнтраваны і ўсе асноўныя музеі.

Кірава з'яўляецца помнікам архітэктуры 50-х гадоў ХХ стагоддзя і быў створаны архітэктарамі Валянцінам Гусевым, Аляксандрай Данілавай і Віталём Данілавым, можна прачытаць на бронзавым барэльефе, які ўпрыгожвае фасад дома № 4. Дарэчы, падобныя памятныя дошкі часта сустракаюцца і ў іншых гістарычных кутках, што значна палягчае турыстам-адзіночкам знаёмства з Віцебскам.

Да Шагала дошагали…

Па шляху да невялікага доміка, дзе нарадзіўся Марк Шагал, убачыла арыгінальны помнік, прысвечаны мастаку. Яшчэ адзін помнік з цікаўнасцю агледзела ў двары дома сусветна вядомага жывапісца. Малайцы віцябляне, што так беражліва захоўваюць гісторыю горада, у прыватнасці, радавое гняздо знакамітага земляка, якое зрабілі ўсеагульным здабыткам!

Жанравыя скульптуры

Разнастайныя бронзавыя статуі-сапраўдная разыначка Віцебска і вялікі плюс у яго турыстычную карму. Яны сустракаюць турыста, пачынаючы з вакзала, і суправаджаюць па шляху руху ў сэрцы горада. Гэта і дама з кавалерам на прывакзальным пероне, і ўкленчаны юнак, які дорыць букецік кветак каханай на пешаходным бульвары па вуліцы Кірава. На Замкавай прымасціліся вясёлыя ліхтары-музыканты, а перад летнім амфітэатрам – бабуля з кветкамі, змаляваная з рэальных кветачніц, якія кожнае лета прадаюць букецікі гасцям «Славянскага базару». Віцебскім скульптурам можна прысвяціць асобны раздзел турыстычнага даведніка. А паспешліваму падарожніку трэба спяшацца далей, каб паспець агледзець астатнія гарадскія славутасці.

Галоднымі не застанецеся

Наведаўшы выставу жывапісу Юрыя Пэна ў Мастацкім музеі і нацешыўшыся ўнікальнымі дызайнерскімі рашэннямі і інтэрактыўнымі дошкамі ў музеі гісторыі ВНХУ, дзе ў пачатку 1920-х размяшчалася знакамітае аб'яднанне УНОВІС пад кіраўніцтвам Казіміра Малевіча, спускаюся ў гарадскі парк і іду ўздоўж Дзвіны па кірунку да Пешаходкі.

Пройдзена ўжо нямала, стомленасць і голад даюць аб сабе ведаць. Шукаю, дзе б падсілкавацца. Трэба адзначыць, што разнастайных кропак грамадскага харчавання, кафэ і рэстаранчыкаў у Віцебску – на любы густ і кашалёк. Тут ні адзін турыст не застанецца галодным! Можна наведаць фуд-корт у сучасным гандлёвым цэнтры» Марка-сіці " альбо зайсці ў піцэрыю, купіць шаурму з духмяным кавы ці з'есці паўнавартасны хатні абед у адной са сталовых на вуліцы Леніна. А тым, хто жадае паспрабаваць традыцыйную беларускую кухню альбо паласавацца смачнымі дэсертамі, таксама ёсць дзе разгуляцца: цэнтральная частка горада проста мае шмат падобнымі ўстановамі. Калі бюджэт зусім ужо сціплы, то не праблема купіць ежу ў краме і перакусіць на лаўцы ў скверы.

Гасцініцы, гатэлі і хостелы

Каб пераначаваць або пражыць у Віцебску некалькі дзён, лепш пашукаць жыллё загадзя, асабліва напярэдадні»Славянскага базару". Як і ў любым іншым горадзе, тут можна зняць кватэру посуточно. Таксама ёсць шматлікія гасцініцы і хостелы з зручным размяшчэннем недалёка ад самых наведвальных месцаў, так што адназначна на вуліцы турыст не застанецца. Выдатны лайфхакі для тых, хто ўсё ж такі не знайшоў месца начлегу,-зала чакання вакзала альбо размешчаныя прама ў яго будынку платныя пакоі адпачынку.

Ні зменшыць ні дадаць

Правёўшы вельмі плённы дзень у Віцебску, спяшаюся на той жа «Брэсцкі» цягнік, які прывёз мяне сюды рана раніцай і цяпер даставіць назад – у Магілёў.

Магу з упэўненасцю адзначыць, што ў горадзе на Дзвіне для турыстаў створаны ўсе неабходныя ўмовы: месцы адпачынку, крамы, кропкі харчавання і пражывання. Турыстычныя аб'екты аформлены з вялікай любоўю і прафесіяналізмам – відаць, што ў іх было ўкладзена нямала сіл і сродкаў. Шмат кветнікаў з кветкамі, фантанаў і дрэў. Усюды чысціня, камфорт і парадак, хоць у горадзе вядуцца маштабныя будаўнічыя работы. Віцебск спяшаецца змяніцца да XI Форуму рэгіёнаў Беларусі і Расіі.

Быць можа, мне крыху не хапіла паказальнікаў маршруту і таблічак з QR-кодамі, якія ёсць у маім родным горадзе. Яшчэ я дадала б у гарадское асяроддзе больш фотавыяў старадаўняга Віцебска. Ну а ў цэлым, як той казаў, ні зменшыць ні дадаць, ўражанні пра суседа самыя спрыяльныя! Купляю на вакзале смачную булачку, саджуся ў цягнік і атрымліваю асалоду ад ўцякаюць удалячынь відамі. Віцебск, ты запаў мне ў сэрцы, і я яшчэ абавязкова сюды вярнуся!

Наталля Літвінава, фота аўтара.

Усе навіны