Мікалай Валевіч у раённым спаборніцтве сярод трактарыстаў-машыністаў на нарыхтоўцы кармоў заняў першае месца

На мехдвары ААТ «Прыдубровенскае» я бывала неаднаразова. Але ўсё часцей падчас нарыхтоўкі зялёнай масы, у разгар уборачнай, калі ў гаспадарцы пануюць ажыўленне і мітусня. Напэўна, упершыню мяне сустрэлі не спяшаючыеся выехаць у поле механізатары, а шэрагі тэхнікі, пастаўленай на зімоўку, і прыкрытыя дзверы майстэрняў. Адзіны, хто выйшаў мне насустрач, быў вартаўнік, Мікалай Валевіч. Будні яго не разнастайныя: абыходзіць тэрыторыю, за парадкам сочыць, бавіць час у вартоўні. Але хай вас не падманвае сціплы спіс абавязкаў: Мікалай Мікалаевіч у сельскай гаспадарцы больш за сорак гадоў, і нават цяпер ён здольны даць фору маладым.

Вырас Мікалай Валевіч у аграгарадку Зарубы. З дзіцячых гадоў перад яго вачыма быў прыклад бацькоў, якія працавалі на ферме. Не раз сам Мікалай Мікалаевіч ім дапамагаў. Але калі прыйшоў час выбіраць прафесію, ён аддаў перавагу высакароднай працы кіроўцы.

-Мне падабалася важдацца з тэхнікай, напэўна, як і любому хлапчуку. Таму, вярнуўшыся з войска, уладкаваўся ў мясцовую гаспадарку, ім як раз патрабаваўся шафёр на падмену, - распавёў Мікалай Мікалаевіч. - Ну, а калі на працу выйшаў пастаянны работнік, я пайшоў. Нейкі час папрацаваў у Дуброўна, а потым уладкаваўся ў нашу гаспадарку. Вось, здаецца, і ўсё, - усміхаючыся, дадае ён.

У рэчаіснасці, гэта толькі пачатак кар'еры Мікалая Валевіча. Так, працяглы час ён перавозіў кармы, быў задзейнічаны на адвозцы, за ім лічыўся МАЗ. Але ў нейкі момант яму прапанавалі выйсці ў поле на камбайне.

-Людзі не хапала, а губляць час было нельга, вось я і пагадзіўся паспрабаваць. З тых часоў заўсёды сумяшчаў: у сезон - у полі, зімой - на МАЗе. Апошнія некалькі гадоў вартаўнік, - кажа Мікалай Мікалаевіч.

У наступным годзе Мікалай Валевіч выходзіць на пенсію. Пра тое, каб сысці з гаспадаркі, гаворка пакуль не ідзе, усё будзе залежаць ад стану здароўя. Але губляць такога спецыяліста, як Мікалай Мікалаевіч, ні адна гаспадарка не хацела б. Вядома, сам ён ні пра што такое не казаў, але вынікі яго працы красамоўней слоў. Мікалай Валевіч адзін з лепшых на нарыхтоўцы кармоў як у гаспадарцы, так і ў раёне. Тры гады таму ён перасеў на новенькі КВК-800. А ў гэтым годзе ў раённым спаборніцтве сярод трактарыстаў-машыністаў на нарыхтоўцы кармоў заняў першае месца, нарыхтаваць 21913 тон зялёнай масы.

-Сакрэта ніякага няма, - адказвае Мікалай Валевіч на маё пытанне аб залогу выніковай работы, - проста працуем. Трэба разумець, што праца ў сельскай гаспадарцы патрабуе поўнай аддачы, а галоўнае - часу. Калі не гатовы прыходзіць дадому толькі пераначаваць, лепш і не ісці ў сельгасгаліну, - зноў аджартоўваецца Мікалай Мікалаевіч.

Але ў яго словах больш праўды, чым выдумкі. І яго родныя добра гэта разумеюць. У такой сітуацыі важна увага сям'і. Выходзіць на працу з новымі сіламі Мікалаю Валевічу дапамагала жонка, менавіта яе ўвагу і клопат натхнялі яго з кожным днём. Цяпер, вядома, такой загружанасці няма.

Пакуль мы гутарылі, Мікалай Мікалаевіч падвёў мяне да свайго камбайну, паказаў ранейшую сваю тэхніку, якая таксама да гэтага часу ў страі. «Напэўна, гадоў дзесяць таму ўпершыню на ім выйшаў у поле», - паміж справай казаў ён. Адразу відаць, што «аселая» дзейнасць не для яго характару: у кабіну, за руль, у поле - вось дзе сапраўдны занятак. Але і пра гэта сам Мікалай Мікалаевіч нічога не сказаў. Толькі ўсміхнуўся і запрасіў абавязкова вярнуцца ў разгар сезону, калі жыццё ў гаспадарцы бурліць, і кожны трактарыст-машыніст можа на практыцы паказаць, чаго варты сапраўдныя працаўнікі сельскай гаспадаркі.

Яна Гурская

Усе навіны