Маю гонар быць міліцыянерам
Вось ужо дзевяць гадоў 10 лістапада ў нашай краіне адзначаецца Дзень ушанавання ветэранаў органаў унутраных спраў і ўнутраных войскаў МУС.
Гэта дата абраная не выпадкова - у многіх сённяшніх ветэранаў яна трывала асацыюецца з былым прафесійным святам - Днём савецкай міліцыі.
У мінулую пятніцу ў актавай зале Дубровенскага РАУС разам з сённяшнімі супрацоўнікамі райаддзела сабраліся тыя, хто некалі нёс службу ў розных міліцэйскіх падраздзяленнях, а сёння - у запасе або ў адстаўцы. Ветэраны РАУС зноў акунуліся ў знаёмую рабочую атмасферу, а заадно пазнаёміліся з маладымі кадрамі, што прыйшлі ім на змену.
Ветэранаў РАУС ад душы павіншавалі і падзякавалі за службу начальнік Дубровенскага РАУС Андрэй Сінюковіч і намеснік начальніка РАУС па ідэалагічнай рабоце і кадравым забеспячэнні Аляксандр Мякіннікаў.
Андрэй Сінюковіч ўручыў Н.В.Мужылоўскаму нагрудны знак УУС Віцебскага аблвыканкама «100 год Віцебскай міліцыі», В.Л.Кахноўскаму - медаль «100 год міліцыі Беларусі», I.В.Цімошчанка - медаль «75 год вызвалення Беларусі ад нямецкая-фашысцкіх захопнікаў». Падзяка начальніка УУС была абвешчаная В.А.Ляховічу і А.Г.Старавойтаву, граматамі начальніка УУС адзначылі М.М.Чэбатарэнка.
Напярэдадні 10 лістапада Аляксандр Мякіннікаў і начальнік Дубровенскага ДАІ Павел Спiчонак павіншавалі са святам пенсіянера МУС Анатоля Адамавіча Додрыкава (на здымку).
Анатоль Додрыкаў адпрацаваў у дзяржаўтаінспекцыі каля дваццаці гадоў. З іх чатыры гады кіраваў аддзяленнем. А сёння ён ветэран МУС. А, здаецца, яшчэ зусім нядаўна служыў у падраздзяленні Дубровенскага РАУС, стаяў на варце спакою землякоў, ахоўваў правапарадак. У мінулым засталіся бяссонныя ночы на дзяжурствах, штодзённыя стрэсы і вялікая адказнасць за кожнага інспектара.
-На службу ў РАУС прыйшоў адразу пасля войска ў снежні 1975 года. 13 лістапада звольніўся ў запас, і ўжо да сярэдзіны снежня апрануў службовую форму. Але да гэтага, праз два дні пасля вяртання з войска, 15 лістапада ажаніўся на дарагой Валянціне Андрэеўне, з якой разам пражылі доўгае і шчаслівае жыццё. Усе шчыльненька па графіку ішло, - жартуе ветэран.
Спачатку ён два месяцы быў дзяжурным па ІЧУ, потым адправілі на курсы ў Віцебск, пасля заканчэння якіх прыйшоў у ДАІ на пасаду інспектара ДПС. З гэтага пачаўся працоўны шлях Анатоля Додрыкава ў дубровенскай міліцыі.
-Служыў камандзірам аддзялення, камандзірам узвода, восем гадоў на пасадзе інспектара па адміністрацыйнай практыцы і дазнанні, - распавёў А. Додрыкаў. - Сканчаў службу начальнікам аддзялення ДАІ ў званні капітана міліцыі.
Асабліва цёпла Анатоль Адамовіч успамінае імёны людзей, тых, з кім працаваў, хто дапамагаў, у каго вучыўся.
- іх нямала - сяброў, паплечнікаў, памочнікаў. Усіх памятаю і кожнаму ўдзячны, - падкрэслівае ён. - Служба ў МУС - маё прызначэнне. Я любіў яе нават за складанасць, за тое, што яна займала дні і ночы, але я быў шчаслівы.
З узростам Анатоля Додрыкава пацягнула на малую радзіму. Родам мужчына з в. Ганчарова, а бацькоўскі дом, дзе правёў дзяцінства Анатоль Адамовіч - у Шухоўцах.
-Я напісаў рапарт начальніку аб пераводзе на пасаду старэйшага ўчастковага па Засценкаўскаму сельсавету. Так і апынуўся тут, у вёсцы Новая Тухiнь, - патлумачыў А.Додрыкаў.
Нават выйшаўшы на пенсію, ветэран МУС доўга не заседжваўся дома. Два месяцы - і зноў у бой.
-Я з міліцыянера стаў аграрыям, - жартуе Анатоль Адамовіч. - Мяне запрасілі ў Засценкі, дзе 13 мая 1999 гады мяне абралі старшынёй Засценкаўскага сельсавета.
Віншуючы ветэрана, А.Мякіннікаў адзначыў, што за плячыма Анатоля Адамавіча велізарны шлях, які адзначаны гадамі добрасумленнай службы, вопытам і прафесіяналізмам. Ён уручыў юбіляру віншавальны адрас і нагрудны знак УУС Віцебскага аблвыканкама «100 год Віцебскай міліцыі».
Юлія СТАРАВОЙТАВА.
